شش سال است که در یک فروشگاه کانادایی کار می کنم وقتی شروع به کار کردم آنقدر پر بودم از احساس خوب شرقی بودن و ایرانی بودن که فکر می کردم که آیینه ی تمام نمای یک ایرانی صادق و پر کار برای همه ی همکاران کانادایی خواهم بود . فکر می کردم به آنها یاد خواهم داد ما ایرانی ها چقدر کار درستیم, چقدرروشنفکریم, خلاصه چقدر نمونه اییم. اما چیزی نگذ شت که حیران و انگشت به دهان ماندم . یک جورایی اعتراف می کنم که حالا در یک شک بزرگ زندگی می کنم. حالا میگم چرا از هر ده نفر ایرانی که به مغازه می آید حداقل یک نفر در خواست تخفیف مخصوص کارمندی مرا می کند. اما آیا تصور یک چنین در خواستی را می شود از یک کانادایی داشت؟

حالا این تازه شروع ماجراست بعضی از هم وطن های عزیز که خیلی احساس کانادایی بودن بهشون دست داده و به قول معروف جو گیر شدن, یک روز در میان یک کیف یا چمدان می خرند و دو روز در میان هم برای پس دادن جنس خریداری شده مراجعه می کنند و اگر به اون آقا یا خانوم محترم اعتراضی بکنی که شما به نظر می رسد که خیلی به جنس پس دادن علاقه دارید, می گوید:” آخی تازه اومدی کانادا؟ برو به مدیر مسئول فروشگاه تون بگو حق با مشتری است.”

شاید باورنکنید ولی ما که در 3 الی 4 سال اول کار من سیاست پس دادن جنس را حتی استفاده شده تا 3 ماه داشتیم حالا به دوهفته آن هم به شرط نو بودن جنس تقلیل داده اند .

اگر یک ایرانی برای پس دادن جنس بیاد سعی می کند حداقل 3 الی4 دلیل پشت سر هم داشته باشد وگاهی هم پشت چششون را نازک می کنند و می گویند “اصلا جنسش خوب نیست خیلی چیپ و ارزان است من مارک دار می خرم.” حالا بیا جرات کن بهش بگو اگر چیپه چرا خریدی؟ اما وقتی سر کارت با یک کانادایی است, فقط یک کلمه و گاه با عذر خواهی می گوید نظرم عوض شده تمام. بدون عذر بهانه های ساختگی.

بضی از ایرانی ها ,تازه, کارهای بهتری هم یاد گرفته اند. مثلا همین هفته ی گذشته ما یک داستان جالب از یک خانوم ایرانی داشتیم از آنجایی که ما side walk sale  داشتیم و همه می دانند جنس های روی میز آخرین و ارزان ترین قیمت ممکن است و اگر جنسی روی میز نباشد به معنای تمام شدن جنس است. خوب این خانوم محترم 2 تا از کیفهای ما را on hold   گذاشت و از ما خواست تا آخر شب کنار بگذاریم و نفروشیم. ما هم کنار گذاشتیم اما طبق سیاست مغازه گفتیم که باید اول صبح دوباره روی میز باشد و این خانوم فقط همین امروز را وقت برای فکر کردن دارد و خانوم پذیرفت. صبح روز بعد وقتی ما مغازه را باز کردیم و جنسها را چیدیم خانوم دوباره آمدند و هر دو کیف را کنار گذاشتند برای تا آخر روز و این کار تا 3 روز تکرار شد. جالب این که روز چهارم بالاخره بعد از اعتراض به اینکه ما نمی توانیم دوباره این اجناس را برایشان کنار بگذاریم واز خانوم اصرار که شما وظیفه اتان را انجام نمی دهید وطبق قانون شما باید هر روز هم اگر بیایم جنس را کنار بگذارید بالاخره جنس ها را خرید ولی از شما چه پنهان که بعد از دو روز پسشان آورد.

آخ که چه حالی پیدا می کنم وقتی بعضی از این کاناداییها بعد از کنار گذاشتن جنسی حتی برای نخریدن جنس هم مارا مطلع می کنند و در ضمن از این که به خاطر آنها جنس را کنار گذاشته اییم تشکر ویک عذر خواهی هم کنار آن سرو می کنند.