روزی فردی وارد کتابخانه شد و با صدای بلند از کتابدار یک پیتزاخواست. خانم کتابدار با صدای آهسته به آن فرد گفت  که اینجا کتابخانه ا ست و نباید با صدای بلند صحبت کرد, و آن فرد در جواب با صدای آهسته گفت: پس لطفا یک پیتزا برایم بیاورید 🙂

دوست کتابخوانی داشتم که بیشتر قرار ملاقاتهایش را در کتابخانه میگذاشت و من متعجب از این که کتابخانه جای کتاب خواندن است یا قرار ملاقات و او معتقد بود که جای هر دو , هم فال و هم تماشا. شاید هم میشود که اینچنین باشد اگر اتیکت کتابخانه را رعایت کنیم:

• با سر و صدا نکردن به افرادی که برای مطالعه به کتابخانه آمده اند احترام بگذاریم.
• به کتابها احترام بگذاریم خصوصا بعضی کتابهای قدیمی که دیگر قابل تمدید چاپ نیستند.
• به جای تا زدن ورق یا های لایت کردن از بوک مارک استفاده کنیم.
• از بردن غذا و نوشیدنی به کتابخانه  خودداری کنیم.
• تلفن همراه خود را خاموش یا روی ویبره بگذاریم.
• فرزندان خود را  برای بازی به پارک ببریم و به آنها بیاموزیم که در کتابخانه آرام صحبت کنند.
• کتابهای به امانت  گرفته شده را درمورد مقرر به کتابخانه برگردانیم و یا در صورت امکان مهلت آن را تمدید کنیم.
• کتاب , فیلم , نوار یا  سی دی امانت گرفته را به همان شکل اول به کتابخانه برگردانیم و در مقابل آنها مسؤل باشیم.
• به قوانین کتابخانه از جهت ساعت شروع و پایان کار, محل مطالعه, مکان مخصوص کودکان, و غیره احترام بگذاریم.
• کتابهایی را که برای مطالعه برداشته ایم در قفسه ها یا طبقات دیگر نگذاریم, معمولا محل خاصی برای این کار در نظر گرفته شده است.
• اگر از کامپیوتر کتابخانه استفاده میکنیم رعایت حق دیگران و زمان استفاده را از یاد نبریم.
• وسایل خود شامل کیف و کتاب و غیره را به طورمرتب روی میز بگذاریم تا برای دیگران هم جا برای استفاده باشد.
• در هنگام قرض کردن کتاب به صف موجود توجه کنیم , و در صورت امکان از ماشین هایی که برای این کار تعبیه شده اند استفاده کنیم.
• از وسایل وامکانات موجود درست استفاده کنیم واگر آن وسایل خراب شده اند به مسؤل مربوطه اطلاع دهیم.
• برای تلفن ضروری , سیگار کشیدن, یا راه رفتن , یک محل با کمی فاصله از در ورودی کتابخانه را انتخاب کنیم.

کتابخوان باشیم 🙂