این متن غیبت اجنبی ها درباره خلقیات ایرانیان است که به تازگی( در 7 آذر 1389 ) درز کرده. درست است که این اسناد فاقد اعتبار خوانده شده اند ولی آیا فاقد صحت نیز هستند؟ امیدواریم که خلاف باشند. به هر حال دانستن آن ها برای ما بد نیست. چرا که:
از صحبت دوستی برنجم
کاخلاق بدم حسن نماید
عیبم هنر و کمال بیند
خارم گل و یاسمن نماید
کو دشمن شوخ چشم ناپاک
تا عیب مرا به من نماید
منبع:
http://cablegate.wikileaks.org/cable/1979/08/79TEHRAN8980.html
بخش محرمانه 01 از 02 تهران 08980
E.O. 12065 : GDS 8/12/85 ، ویکتور تامست
برچسب ها : جمهوری اسلامی
موضوع : مذاکرات
1- متن کامل.
2-مقدمه: مذاکرات اخیر که سفارت در آن ها درگیر شده است ، اعم از امنیت ترکیبی تا صدور ویزا و مورد شری GTE ، چند ویژگی خاص از انجام کسب و کار در محیط ایرانی را روشن می کند.
برخی از موارد مشکلات ما بازتاب اثرات انقلاب ایران است. اما ما معتقدیم کیفیت فرهنگی و روانی اساس ماهیت این مشکلات هستند که نسبتا ثابت باقی خواهند ماند.
بنابراین ،ما پیشنهاد می کنیم که آنالیز زیر مورد استفاده پرسنل دولت آمریکا و نمایندگان بخش خصوصی که ملزم به انجام معامله با این کشور هستند, قرار گیرد
پایان مقدمه.
3. شاید جنبه غالب روانی ایرانی خودپرستی باشد. از علل تاریخ طولانی بی ثباتی و نا امنی در ایران خودپرستی است. نتیجه کاربردی آن درگیری کامل ایرانی با خود است که محل کمی برای درک نقطه نظر غیر از خود باقی می گذارد.
برای مثال ،به دور از فهم ایرانی است که وقتی او می خواهد در کالیفرنیا زندگی کند قانون مهاجرت ایالات متحده ممکن است ویزای توریستی او را رد کند.
4. روی دیگر این سکه خاص روانی ،که ریشه در همان خود پرستی تاریخی ایرانی دارد، نا آرامی فراگیر در مورد ماهیت جهانی است که در آن زندگی می کنیم. تجربه ایرانی این بوده است که هیچ چیز دائمی نیست و معمولا فرض بر این است که نیروهای متخاصم در اطراف فراوانند. در چنین محیطی هر فردی باید دائما برای محافظت از خود در برابر نیروهای هلاک کننده شیطانی هشیار باشد.
واضح است که او استفاده از هر وسیله موجود برای بهره برداری از فرصت ها را توجیه می کند. زمینه رایج این رویکرد در میان ایرانیان در فرهنگ تفکر “بازار” بسیار است. ذهنیتی که اغلب منافع دراز مدت را بنفع حصول مزایای فوری نادیده می گیرد و در دیگر نرم ها غیر اخلاقی تلقی می شود.
یک مثال استفاده ازتاکتیک های اذیت و آزار PGOI در مذاکرات آن با GTE است.
5. همراه با این محدودیت ها روانی, عدم درک عمومی علیت است. اسلام ، با تاکیدش بر قدرت مطلق خدا ، علت عمده ای برای این پدیده است. با کمال تعجب ، حتی ایرانیانی که در آموزش های غربی و شاید با تجربه ای طولانی در خارج از ایران را دارند, اغلب در رابطه بین حوادث مشکل دارند.
شاهد یک یزدی بودم که بر این ایده پافشاری می کرد که رفتار ایرانیان به نحوی مرتبط با خط مشی های آمریکا راجع به ایران است. همین کیفیت نیز به توضیح مسئولیت گریزی ایرانی کمک می کند. امداد غیبی همیشه در کار است.
6. میل ایرانی برای این که می گوید دستی در کار است, موضوع را بیشتر پیچیده می کند.
باز هم، شاهد یزدی تعجب می کند وقتی که به او اطلاع می دهند نیروهای امنیتی سفارت در محل باقی خواهند ماند. او می گوید: “اما کمیته مرکزی گفت: آنان تا دوشنبه خواهند رفت؟ ”
گزارش های رسمی وزارت امور خارجه ایران می گوید “پرونده شری 90 درصد حل است ” اما وقتی یک افسر کنسولی بررسی می کند می یابد که هیچ چیزتغییر نکرده است.
هیچ درکی وجود ندارد که دستور العمل باید پیگیری می شود ، که تعهدات باید با عمل و نتیجه همراه باشد.
6. نهایتا، درک ایرانی از مفاهیم ارتباط و تعهد است. هر کس به سجده دیگری می پردازد و آخری معمولا خراب است. ایرانیان به پارتی بازی برای انجام کارها متوسل می شوند. مساعدت پارسال یا حتی هفته گذشته را فراموش کن, امروز چه کاری می توانی برایم بکنی؟
7. درس های متعدد برای کسانی که می خواهند با ایرانی ها معامله کنند وجود دارد:
— — اول ، یک نفر هرگز نباید فرض کند که طرف خود را می شناسد ، چه رسد که آن را اذعان کند. دل مشغولی ایرانی با خود مانع از این می شود. مذاکره کننده باید روی شناسایی ایرانی روبرویش کار کند.
— — دوم ،یک نفر نباید انتظارداشته باشد که یک ایرانی به درک مزایای یک رابطه دراز مدت بر اساس اعتماد است برسد. او فرض خواهد کرد که روبروی اش اساسا دشمن است و در برخورد با او برای به حداکثر رساندن سود خود که فورا قابل حصول باشد تلاش خواهد کرد.
او آماده خواهد شد برای رفتن به راه های طولانی برای رسیدن به این هدف ، از جمله خطر از دست دادن و بیگانه سازی هر کس که با او برخورد کند.
— — سوم ، تحکیم رابطه از تمام جوانب باید درد ناک, با زور و اجبار
بارها و بارها توسعه یافته باشد. پیوندها توسط طرف مذاکره کنندگان ایرانی به آسانی درک و پذیرفته نخواهند شد.
— — چهارم ، یک نفر در مرحله مذاکرات باید بر عملکرد در هر مرحله پافشاری کند. صورت جلسات تقریبا هیچ چیز به حساب نمی آید.
— — پنجم ، سعی در ایجاد حسن نیت به خاطر حسن نیت, اتلاف انرژی است. هدف مهم در تمام مراحل باید متقاعد کردن بر ایرانی باشد. باید کمک کرد تا بداند که در هر دو طرف بده بستان است.
— — در آخر ، هر کسی باید هر لحظه برای شکست در مذاکره آماده باشد تا در وسط کار غافل گیر نشود.
. با توجه به محدودیت های فرهنگی و روانی مذاکره کننده ایرانی، او ممکن است هر لحظه سر به مقاومت در برابر روند منطقیت (از نقطه نظر غربی) مذاکره بگذارد.
LAINGEN
محرمانه