خود شیفتگی و آداب معاشرت


افراد خودشیفته برای دیگران ناراحتی ایجاد می کنند. چه جوری؟ بزودی به این نکته می رسیم.  فکر می‌کنم خانم نهضت فرنودی بهترین تعریف و نقد روانشناسی‌ افراد خود شیفته را ارائه داده‌اند و از تکرار آن موارد در این بحث می پرهیزیم چرا که تعریف روان شناسی‌ این بیماری خود شیفتگی‌ چیزی کاملا جدا از این مقاله کوتاه است و در اینجا فقط یک رفتار اجتماعی را که همه ما می توانیم در اطراف خود ببینیم می‌خواهیم که در قالب یک آینه احساسی‌ بگنجانیم.
صحبت از این است که افراد خود شیفته چون که معتقدند دیگران هیچ نمی دانند و ایشان همه چیز را، رفتارشان با دیگران تحقیر آمیز، زننده، نیش دار، و توهین آمیز است. اگر تابحال دقت نکرده‌اید، می توانید در ارتباط خود با این افراد بیشتر دقت کنید. هر وقت کسی‌ در یک گفتگو و تامل به صحبت شما گوش کرد و به شما ارزش گذاشت خوب می‌دانید که این فرد متواضع است و مهربان و این که این هم صحبتی به شما احساس خوشی‌ و سلامتی‌ می دهد.


وقتی‌ با کسی‌ صحبت می‌کنید و ایشان همیشه دنبال غلط گیری و تصحیح شما است, می‌دانید که این فرد احساس خوبی‌ به شما نمی دهد. گاهی افرادی را می بینیم که مرتب در حال قانون گذاری و تعیین تکلیف برای دیگران هستند، این گونه رفتار‌ها هم چیزی جز احساس کم بودن به دیگری که مخاطب ایشان است نمی دهد.  هستند کسانی‌ که از همکاری اجتماعی و گروهی هراس دارند و زحمت دیگران را ناچیز می شمارند، چرا که معتقد نیستند که کسی‌ از ایشان بهتر کار می‌کند.  می شود تصور کرد که این افراد زیاد به قوانین و آداب برخورد اجتماعی مناسب یا معاشرت سالم و امیدوار کننده آگاهی‌ ندارند.
ولی‌ افراد خود شیفته پا را از انتقاد معمولی‌ بیشتر می گذارند، ایشان دیگران را ابله تصور میکنند و حرف دیگران و برخورد‌های اجتماعی را بی‌ ارزش تصویر می کنند. این افراد از شرکت در جمع خود داری می کنند چرا که معتقدند که هیچ کس به ایشان چیزی بیشتر از آنچه که می داند, نمی دهد.  این افراد عموماً انسان گریز هستند و ضدّ قوانین اجتماعی، و اتفاقی‌ که برای مخاطب ایشان می‌افتد، (اگر این مخاطب بسیار نزدیک مانند فرزند، همسر، یا همسایه باشد) این است که او همیشه احساس بد، احساس نادانی، احساس کوچکی، احساس بی‌ لیاقتی و یا احساس کافی‌ نبودن، در برخورد‌های روز مره با این فرد خود شیفته می‌کند.  حالا اگر شما رگه های بسیار کم رنگی از این رفتار در خود می بینید و فرد خود شیفته‌ای نیستید و احیانا رفتاری می‌کنید که دیگری در آن احساس بد می‌کند،  شاید وقت آن رسیده که در این مورد فکر کنید. البته افراد خود شیفته البته به این مقاله کوتاه می خندند و آن را مزخرف می نامند. این هم قابل درک است.

,

یک پاسخ به “خود شیفتگی و آداب معاشرت”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *